BigFishing.gr

Λίχνος

ουρανοσκόπος ο τραχύς
uranoscopus scaber
οικ. ουρανοσκοπίδες

Αγγλικά: Star-gazer
Γαλλικά: Bœuf

Τον λένε και κούκκο, είναι ο Καλλιώνυμος του Αριστοτέλη, μοιάζει με τις δράκαινες.
Μήκος: 20-30 εκ.
Χρώμα: καστανό με άσπρα στίγματα και σκόρπιες κηλίδες.
Το κεφάλι μεγάλο με σκληρές πλάκες σαν κόκκαλα στη ράχη που το δείχνουν τετράγωνο. Τα μάτια βρίσκονται ψηλά και κοιτάζουν προς τα πάνω, καθώς το λέει και το επιστημονικό του όνομα: σκοπεί τον ουρανό. Το στόμα του μεγάλο και γυρισμένο προς τα κάτω, κλειστό φαίνεται σχεδόν κάθετο. Στην πάνω άκρη, στο βραγχιακό επικάλυμμα και πάνω απ’ το θωρακικό πτερύγιο έχει ένα χοντρό αγκάθι. Αυτό δεν είναι όμως φαρμακερό. Τα θωρακικά πτερύγια μεγάλα στα φτερά, της ράχης μαλακά, μαύρο το πρώτο με 4 ακτίνες και το δεύτερο πολύ πιο μικρό. Τα μικρά κοιλιακά πτερύγια φυτρώνουν σχεδόν κάτω απ’ το κεφάλι, η ουρά επίσης μικρή και στρογγυλή.
Οι λίχνοι ζούνε στην άμμο και στο βούρκο του βυθού, χώνονται ολόκληροι μέσα, μόνο τα μάτια τους μένουν έξω και κάθε τόσο πετούνε απ’ το στόμα τους μια πηχτή βλεννογόνο της κάτω σιαγόνας, μοιάζει σα σκουλήκι σε δόλωμα που κουνιέται αργά μες στο νερό, μόλις πλησιάσει κανένα ψαράκι, κάποιο γαριδάκι, ανοίγουν διάπλατα το στόμα και τα καταπίνουν.
Υπάρχουν πολλοί στα νερά μας. Ψαρεύονται με δίχτυα, με παραγάδια, χρειάζονται προσοχή στο ξεψάρισμα γιατί τα 2 σκληρά τους αγκάθια χωρίς να είναι φαρμακερά πληγώνουν άσκημα.

_______________________________________________________________
http://spirosan.gr/

Λούτσος

σφύραινα η γνησία
sphyraena sphyraena
οικ. σφυραινίδες

Αγγλικά: Barracuda
Γαλλικά: Brochet de mer

Λέγεται και σφύνουρα, και σφύρνα.
Μήκος: 0,60 ως 1,20 μ.
Χρώμα: γκριζοπράσινη και γκριζογάλανη ράχη, ασημόλευκη κοιλιά.
Το σώμα του είναι στρογγυλό και παχύ, τα μάτια του μεγάλα, κεφάλι και ρύγχος πολύ μακρύ, κάτω σαγόνι εξέχει. Τα δυο ραχιαία πτερύγια απέχουν πολύ το ένα από το άλλο. Το πρώτο έχει 5 ακτίνες αγκαθωτές και ανοίγει σα βεντάλια. Τα κοιλιακά πτερύγια πιο μπρος απ’ τα ραχιαία, το εδρικό ακριβώς κάτω απ’ το δεύτερο ραχιαίο. Η ουρά διχαλωτή. Η πλευρική γραμμή πολύ καθαρά γραμμένη σ’ όλο το μάκρος του.
Οι λούτσοι ψαρεύονται το φθινόπωρο με συρτή και με δίχτυα.

_______________________________________________________________
http://spirosan.gr/

Λυθρίνι

παγέλλος ο ερυθρίνος
pagellus erythrinus
οικ. σπαρίδες

Αγγλικά: Pandora
Γαλλικά: Paget rouge

Συγγενεύει με το φαγγρί.
Μήκος: μέχρι 0,50.
Χρώμα: ροδοκόκκινο απαλό, πιο ζωηρό στα πελαγίσια που ψαρεύονται σε τραγάνες, δηλαδή σε βυθό με πέτρες μαλακές, γίνεται πιο άσπρο, στη λάσπη καμιά φορά παρουσιάζει λοξές καστανές γραμμές και λίγα σημάδια γαλάζια στη ράχη.
Το σώμα του μάλλον πλατύ, το κεφάλι περίπου το 1/4 του μάκρους, το μέτωπο στρογγυλεύει, έχει κάποτε μια γαλανή κηλίδα πάνω από κάθε μάτι. Ο βλεννογόνος στις βραγχιακές κοιλότητες και μέσα στο στόμα είναι μαύρος, το βραγχιακό επικάλυμμα στην άκρη του κόκκινο. Έχει πολλές σειρές κοπτήρες μικρούς και μυτερούς μπροστά και τα πίσω δόντια πολύ ανεπτυγμένα, σχηματίζουν 3 ως 5 σειρές. Το μακρύ ραχιαίο πτερύγιο είναι σχεδόν παράλληλο με το σημείο που φυτρώνουν τα θωρακικά πτερύγια και τα κοιλιακά, καταλήγει παράλληλα με το εδρικό. Η ουρά διχαλωτή.
Τα λυθρίνια γεννούν Ιούλιο-Αύγουστο, ψαρεύονται με παραγάδια και είναι άφθονα τον Οκτώβριο καθώς και με καθετή, νύχτα και ξημερώματα, κάπως ανοιχτά απ’ τις στεριές. Το κρέας τους λεπτό, πολύ άσπρο και νόστιμο.
Πολύ συγγενικό, από την ίδια οικογένεια (σπαρίδες-sparidae).

_______________________________________________________________
http://spirosan.gr/

Μαγιάτικο

σεριόλα η δουμερίλιος
seriola dumerili
οικ. καραγκίδες

Αγγλικά: Amber jack
Γαλλικά: Seriole

Λέγεται και μανάλι όταν είναι μικρό.
Μήκος: 1-1,20.
Χρώμα: πολύ ανοιχτό ασημί, στη ράχη γαλαζώνει με μια γραμμή χρυσή στο κάθε πλευρό απ’ το κεφάλι ως την ουρά.
Το σώμα του παχύ, στρογγυλό, καμπυλωτό, λέπια πολύ μικρά και στρωτά, η ουρά διχαλωτή.
Τα μαγιάτικα παρουσιάζονται κοντά στις ακτές κοπαδιαστά τέλη Μαΐου, πιάνονται με συρτές στον αφρό, πιο σπάνια με δίχτυα και παραγάδια. Επίσης και στα λεγόμενα καρτέρια ή θυννιά, δίχτυα δηλαδή στερεωμένα σε ρηχά νερά, κοντά στα περάσματα, με άνοιγμα προς τα έξω και χωρίσματα προς τα μέσα, ένας παρατηρητής από ψηλό βράχο ή από σκαλωσιά ειδική όταν δει αρκετά ψάρια μέσα τραβά σκοινιά και τα μαντρώνει.

_______________________________________________________________
http://spirosan.gr/

Μαρίδα

μαίνα η σμαρίς
maena smaris

Αγγλικά: Picarel
Γαλλικά: Picarel

Λέγεται και τσέρουλα.

Συγγενεύει με τη μένουλα, αν και πολλοί υποστηρίζουν ότι μένουλα και τσέρουλα είναι το ίδιο ψάρι.
Μήκος: 12-15 εκ. το πολύ, από 15 και πάνω είναι σχεδόν πάντα αρσενικές.
Χρώμα: σταχτιά πλευρά, καστανή ράχη, πιο ανοιχτή κοιλιά. Την εποχή που ζευγαρώνουν η ράχη των αρσενικών γίνεται καστανοκίτρινη και στα πλευρά παρουσιάζονται 3-4 ταινίες γαλάζιες, η πάνω συνεχίζεται και στο μέτωπο και σχηματίζει ανάμεσα στα μάτια ένα γαλαζοπράσινο, αστραφτερό πέταλο, περίπου μισό εκατοστό φάρδος. Όλες έχουν μια μαύρη βούλα στο πλευρό.
Το πρώτο είδος έχει πιο μικρά μάτια και ρύγχος πιο μυτερό, το λένε γι’ αυτό και σουβλίτη.
Το δεύτερο έχει μάτια μεγάλα και ρύγχος κοντό, πιο στρογγυλό. Είναι ψάρια ερμαφρόδιτα, περνούν μια πρώτη θηλυκή φάση και όταν περάσουν τα 13 εκ. γίνονται αρσενικά. Μερικά είναι αρσενικά εξαρχής, δεν αλλάζουν φύλο.
Τα μικρά θηλυκά τα λένε και γυαλίτη.
Τα λέπια τους είναι πολύ μικρά, στην πλευρική γραμμή 70-90. Οι θηλυκές ξεχωρίζουν απ’ τις αρσενικές από το σώμα τους που είναι πιο στενό και σβέλτο, πτερύγια πιο κοντά και διάφανα. Και στα πλευρά δεν έχουνε γαλάζια στίγματα ή ταινίες παρά μόνο τη μαύρη κηλίδα στο πλευρό.
Όταν πλησιάζει η εποχή για ζευγάρωμα η αρσενική σκάβει με την ουρά ένα μικρό λάκκο στην άμμο ή στη λάσπη, εκεί στέκεται σχεδόν ακίνητη, χυμά με τεντωμένα τα πτερύγια, διώχνει κάθε ξένον αρσενικό. Οι θηλυκές τριγυρίζουν κατά ομάδες με ανοιχτά πτερύγια πάνω απ’ τις φωλιές των αρσενικών, που απέχουν 6 μ. περίπου η μια απ’ την άλλη. Τότε οι αρσενικές κολυμπούν προς τα πάνω λοξά, φανερώνουν το γαλαζοπράσινο πέταλο του κεφαλιού τους, ύστερα κλίνουν και προς τα πλάγια με πολλά παιχνίδια για να προσελκύσουν ένα ταίρι. Γεννούν τ’ αυγά Μάιο-Αύγουστο και μετά 5 ως 7 μέρες βγαίνει ο γόνος.
Είναι άφθονες στις ελληνικές θάλασσες, ζούνε κοπαδιαστά σε βάθος 6-30 μ., τις ψαρεύουν οι τράτες τέλη Αυγούστου, πιάνονται και με καθετή με πολύ ψιλό αγκίστρι.

_______________________________________________________________
http://spirosan.gr/

Μελανούρι

εμφανής η μελάνουρος
oblada melanura
οικ. σπαρίδες

Αγγλικά: Saddled bream
Γαλλικά: Oblade

Συγγενεύει με το σπάρο και με το σαργό κ.ά.
Μήκος: 20-30 εκ.
Χρώμα: στη ράχη ασημοκάστανο ή ασημογάλαζο, ασημί στα πλευρά και στην κοιλιά με 10 περίπου πολύ ψιλές, μακρουλές γραμμές γκριζόμαυρες. Όταν ερεθίζεται το χρώμα του σκουραίνει προς το καφέ και βαθύ μενεξεδί. Στη ρίζα της ουράς έχει μια πλατειά μαύρη ταινία, σχεδόν κλειστή σα δαχτυλίδι ανάμεσα σε δυο άσπρες πιο στενές.
Το σώμα του είναι αρκετά φαρδύ στη μέση, τα μάτια του μεγάλα με διάμετρο σχεδόν το μισό ύψος του κεφαλιού, το στόμα του λοξό με λεπτά χείλια και μόνο κοπτήρες μπροστά χωρίς άλλα δόντια.
Τα μελανούρια είναι φυτοφάγα, ζούνε σε νερά καθαρά και βαθειά, τριγυρίζουν κατά μικρά κοπάδια στο βυθό σε αμμούδες και φυκιάδες και κοντά σε βράχους της ακτής. Τα πιο νεαρά ανεβαίνουν στον αφρό, στη ζώνη της κυματωγής εκεί που σπα το κύμα. Ψαρεύονται με παραγάδια και δίχτυα ή από στεριάς, με αρμίδι και μαλάγρα, με φελλά και κιούρτους τα πιο μικρά.

_______________________________________________________________
http://spirosan.gr/

Μένουλα

μαίνα η γνησία
maena maena
οικ. μαινίδες ή κεντρακανθίδες

Αγγλικά: Blotched picarel
Γαλλικά: Mendole commune

Συγγενεύει με τις μαρίδες και τις τσέρουλες, πιο μεγαλόσωμη, τη λένε και γαϊδουρομαρίδα.
Μήκος: μέχρι και 25 εκ. οι αρσενικές, 20 εκ. οι θηλυκές.
Χρώμα: μολυβί στη ράχη προς το πρασινωπό, σταχτόασπρη κοιλιά και σκόρπια γαλάζια στίγματα στη ράχη. Η μαύρη κηλίδα στο πλευρό που χαρακτηρίζει όλες τις μαρίδες στη μένουλα είναι διπλάσια στο μάκρος από το φάρδος, με δυο στενές άσπρες ταινίες μπρος και πίσω.
Το κεφάλι της μεγάλο, μάτια μεγαλύτερα απ’ της μαρίδας και μικρότερα απ’ της τσέρουλας. Έχει δόντια στρωμένα πυκνά και μικρά, μαλακά σα βελούδο.
Είναι κι οι μένουλες ερμαφρόδιτες, πρώτα θηλυκές όπως οι μαρίδες. Αλλάζουν περιβολή όταν ζευγαρώνουν τέλη Σεπτεμβρίου αρχές Οκτωβρίου και παρουσιάζουν τότε περισσότερες μακρουλές γαλάζιες γραμμές στα πλευρά και γαλάζια στίγματα στο κεφάλι και στα πτερύγια. Είναι ψάρι σαρκοφάγο, ζει σε 10-20 μ. βάθος, πάνω από φυκιάδες, κοντά σε βράχους στις ακτές.
Υπάρχουν άφθονες στο Αιγαίο, ψαρεύονται με δίχτυα, με παραγάδια και από στεριάς.

_______________________________________________________________
http://spirosan.gr/

Μουγγρί

γόγγρος ο γνήσιος
conger conger
οικ. γογγρίδες

Αγγλικά: Conger eel
Γαλλικά: Congre

Μοιάζει με τα χέλια της θάλασσας και του γλυκού νερού.
Μήκος: 1-1,50 μ., βάρος ως 5 ή και 7 κιλά.
Χρώμα: καστανό σταχτί γαλαζώνει και μαυρίζει στη ράχη, άσπρη κοιλιά.
Στο σώμα είναι πιο χοντρό από χέλι, δεν έχει λέπια καθόλου, είναι σκεπασμένο με βλέννα γυαλιστερή. Το κεφάλι του μικρό αναλόγως με το σώμα, το πάνω σαγόνι εξέχει, μέσα στο στόμα πολλές σειρές δόντια μικρά, μικρά.
Το ραχιαίο πτερύγιο αρχίζει πάνω απ’ το θωρακικό, συνεχίζεται ως την ουρά μονοκόμματα και είναι μαλακό με στενό περιθώριο μαύρο.
Τα μουγγριά ζούνε κοντά στις ακτές, σε κουφάλες των βράχων και στο βυθό σε 20-100 και σε 1000 μέτρα βάθος. Γεννά μια φορά στη ζωή του άμα γίνει περίπου 5 χρονών, σε βαθειά νερά, πλήθος αυγά, σχεδόν 1.000.000, απ’ όπου βγαίνουν μικροσκοπικά ψαράκια διάφανα που λέγονται λεπτοκέφαλοι. Όταν φτάσουν τα 0,15 μάκρος πλησιάζουν τις στεριές και πολύ γρήγορα γίνονται μουγγριά.
Είναι αποκλειστικά σαρκοφάγα, βγαίνουν απ’ τη φωλιά τους βράδυ, κυνηγούνε όλη τη νύχτα ψάρια, χταπόδια, σουπιές ως την αυγή. Η φωλιά τους έχει και δυο και τρία χωρίσματα.
Ψαρεύονται νύχτα με πετονιά και μικροπαράγαδα που τα λένε και μουγγροπαράγαδα. Επίσης με καμάκι σε καθαρά, ρηχά νερά.

_______________________________________________________________
http://spirosan.gr/

Μουδιάστρα

α) νάρκη η γνησία
torpedo torpedo

β) νάρκη η μαρμαίρουσα
torpedo marmorata
οικ. ναρκίδες

α)
Αγγλικά: Eyed electric ray
Γαλλικά: Torpille tachetée

β)
Αγγλικά: Marbled electric ray
Γαλλικά: Torpille marbrée

Τις λένε και μαργωτήρες, έχουν ονομαστεί έτσι στην επιστημονική και στην κοινή γλώσσα απ’ το ηλεκτρικό ρεύμα που παράγουν ορισμένα ειδικά τους όργανα για να παραλύουν ή και να θανατώνουν τους εχθρούς και τη λεία τους.
Μήκος: περίπου 80 εκ. η πρώτη, 60 εκ. η δεύτερη.
Χρώμα: η α) κιτρινωπή καστανοκόκκινη με 5 σκούρες καφετιές βούλες που έχουν γύρω-γύρω κίτρινα και μαύρα δαχτυλίδια και γι’ αυτό τις λένε οφθαλμικές· η β) ράχη σκούρα σταχτοκαφετιά ή καστανοκίτρινη με ασπρόμαυρες γυαλάδες. Η κοιλιά και στα 2 είδη ασπρουδερή.


Το σώμα είναι πλακωτό και στρογγυλό, πίσω καταλήγει σε χοντρή και κοντή ουρά, τα 2 μικρά ραχιαία πτερύγια φυτρώνουν πάνω απ’ την ουρά, τα θωρακικά πτερύγια αποτελειώνουν το κύριο σώμα εκεί που αρχίζουν τα κοιλιακά, σχεδόν δεν ξεχωρίζουν είναι μαλακά και κυματίζουν άμα κολυμπά. Το πτερύγιο της ουράς είναι μάλλον μικρό και οριζόντιο. Το κύριο μέρος του σώματος είναι πλατύ, τα μάτια μικρά και κοντά το ένα με τ’ άλλο, πάνω στην επίπεδη ράχη, πίσω απ’ τα μάτια υπάρχουν 2 σχισμάδες βραγχιακές, μακρουλές ή στρογγυλές. Τα ρουθούνια και το στόμα βρίσκονται στην κοιλιακή επιφάνεια δηλαδή από κάτω, καθώς σ’ όλα τα σελάχια. Τα ηλεκτρογόνα όργανα είναι μάζες μυϊκές στο κεφάλι ανάμεσα στα θωρακικά πτερύγια και στα βράγχια. Οι εκκενώσεις φτάνουν τα 40-70 βολτ.
Οι τρεις πρώτες είναι ισχυρές, ύστερα γίνονται ασθενείς ή σταματούν, δηλαδή περνούν αρκετές μέρες ώσπου να ξαναφορτιστεί η νάρκη. Το δέρμα τους λείο χωρίς λέπια και χωρίς αγκάθια.
Ζούνε σε βάθος από 5 ως 100 μέτρα, χωμένες ως τα μάτια στην άμμο ή στη λάσπη, κολυμπούν σε μικρές αποστάσεις αργά, με κινήσεις της ουράς, τρώνε καρκινοειδή και μαλάκια, τσακίζουν τα όστρακα με τα πλακοειδή δόντια τους που είναι στρωμένα σα μωσαϊκό. Τα μικρά τους γεννιούνται σχεδόν τελείως ανεπτυγμένα και ζωντανά.
Πιάνονται με δίχτυα και ανεμότρατες, καμιά φορά και με παραγάδια· προσοχή στο ανέβασμα και στο πιάσιμο γιατί προκαλούνε όπως είπαμε μούδιασμα και πόνο.

_______________________________________________________________
http://spirosan.gr/

Μουρμούρα

λιθόγναθος ο μόρμυρος
pagellus ή lithognathus mormyrus
οικ. σπαρίδες

Αγγλικά: Striped bream
Γαλλικά: Marbré

Λέγεται και βασιλόψαρο, συγγενεύει με το λυθρίνι.
Μήκος: 0,30-0,45.
Χρώμα: λαμπερό ασημί με κάθετες καστανόμαυρες σειρές στη ράχη και στα πλευρά.
Το σώμα της είναι στενόμακρο, τα μάτια ψηλά στο κεφάλι, στόμα μέτριο και ίσιο, μέσα ο βλεννογόνος μαύρος όπως του λυθρινιού, τα χείλια της άσπρα.
Ζει σε ρηχά νερά, τη μέρα κρύβεται, βγαίνει τη νύχτα ως την αυγή και κυνηγά ψαράκια, μαλάκια κλπ. Ψαρεύεται με πεταχτάρι από στεριάς, με καθετή από βάρκα και με παραγάδια ψιλά.

_______________________________________________________________
http://spirosan.gr/