BigFishing.gr

Γουρουνόψαρο

To γουρουνόψαρο (ή βαλιστής, Balistes carolinensis ή και capriscus, Gmelin 1789) όντως απαντάται στις Ελληνικές θάλασσες αλλά στο 1ο ραχιαίο πτερύγιό του έχει 3 σκληρές ακτίνες.

Αυτό είναι το γουρουνόψαρο, ψάρι με πολύ χοντρό δέρμα και, πολύ μικρό στόμα.

Το γουρουνόψαρο δεν είναι επικίνδυνο ψάρι όπως νομίζουν πολλοί και το κρέας του μοιάζει πολύ με του σκάρου , το μειονέκτημα του είναι ότι έχει πολύ χοντρό δέρμα και για να το γδάρεις θα χρειαστείς υπομονή και δύναμη.

_______________________________________________________________
http://spirosan.gr/

Γοφάρι

Το Γοφάρι ή λουφάρι είναι η κοινή ονομασία του ψαριού που το επίσημο όνομά του είναι Λιχία η Αμία ή Τεμνόδος ο πηδηκτής (λατ: Pomatomus saltatrix). Συγγενεύει με το σαβρίδι και το μαγιάτικο.

Αγγλικά: Blue fish
Γαλλικά: Tessergal

Είναι ένα μεγάλο ψάρι που ζει στην ανατολική Μεσόγειο. Το μήκος του φθάνει και το 1 μέτρο και το βάρος του τα 50 κιλά. Το σώμα του είναι πλακωτό και μακρουλό, έχει χρώμα μολυβί και γαλαζοπράσινη ράχη, ασημόλευκη κοιλιά και με μια χαρακτηριστική έντονα μαύρη γραμμή από το κεφάλι μέχρι την ουρά, που σημειωτέον σβήνει μόλις ψοφήσει το ψάρι. Μπροστά από το ραχιαίο πτερύγιο φέρει 6 αγκάθια ελεύθερα. Η πλευρική του γραμμή γυρίζει προς τα κάτω εκεί όπου πλησιάζει το θωρακικό πτερύγιο. Το στόμα του φτάνει ως πίσω απ’ τα μάτια. Το κεφάλι του έχει μάκρος όσο τα 2/3 του σώματος. Μοιάζει κάπως με λαβράκι αλλά είναι πιο συμπιεσμένο στα πλευρά, έχει και λέπια μικρότερα.
Ζει σχεδόν αποκλειστικά σε ανοιχτό πέλαγος· πλησιάζει τις ακτές την άνοιξη. Είναι πολύ αρπαχτικό ψάρι, δεκατίζει τα κοπάδια των μικρών ψαριών, τα δόντια του κόβουν και σύρμα. Ψαρεύεται με συρτή, με πεταχτάρι.

_______________________________________________________________
http://spirosan.gr/

Γύλος

α) κόρις ή ιουλίς
coris julis
β) θαλάσσωμα ο ταώς
thalassoma pavo
οικ. λαβρίδες

α)
Αγγλικά: Rainbow wrasse
Γαλλικά: Girelle commune

β)
Αγγλικά: Ornate wrasse
Γαλλικά: Girelle paon

α) λέγεται και γυλάρι και γαϊτανούρι.
β) λέγεται και γραβανάς και κόρνος.
Μήκος: 15-25 εκ.
Χρώματα: πολύ ζωηρά.
α) με μια κόκκινη και πορτοκαλιά σπασμένη γραμμή στα πλευρά ως την ουρά, το θωρακικό πτερύγιο μαύρο.
β) σ’ όλο το σώμα του λεπτές, κάθετες γραμμές, πυκνές κόκκινες, γαλάζιες, κίτρινες, μια μαύρη ταινία περιζώνει το θώρακα, επίσης στα ραχιαία και κοιλιακά πτερύγια σ’ όλο το μάκρος χαμηλά μαύρη γραμμή.
Είναι και τα δύο είδη ερμαφρόδιτα, περνούν 3 διαφορετικές φάσεις, πρώτα θηλυκά, έπειτα μια σύντομη μεταβατική φάση, τέλος γίνονται αρσενικά, τότε είναι ο χρωματισμός τους πολύ ζωηρός.
Του α) το ουραίο πτερύγιο –η ουρά– είναι στρογγυλό και μικρό, του β) είναι διχαλωτό με τις κίτρινες ακτίνες μακρυές και μυτερές.
Και τα δυο είδη τριγυρίζουν στα ρηχά κατά μικρές ομάδες, το β) είδος είναι πιο σπάνιο. Είναι πολύ ευκίνητοι και πονηροί, δύσκολα πιάνονται: «γύλος είμαι σε γελώ και το δόλο σού χαλώ». Κολυμπούνε αδιάκοπα όλη μέρα, τη νύχτα κατακαθίζουν στο βυθό ακουμπισμένοι στο ένα πλευρό ακίνητοι. Τρώνε διάφορα μαλάκια, γαριδίτσες κι έχουν δόντια πυκνά και μυτερά.
Ψαρεύονται με καλάμι και αγκίστρι ψιλό, με κιούρτους, πιάνονται και στα δίχτυα της τράτας.

_______________________________________________________________
http://spirosan.gr/

Δράκαινα

α) μεγάλη τραχίνος ο δράκων
trachinus draco
β) μικρή τραχίνος η έχιδνα
trachinus vipera
οικ. τραχινίδες

α)
Αγγλικά: Greater weaver
Γαλλικά: Grande vive
β)
Αγγλικά: Lesser weaver
Γαλλικά: Petite vive

Μήκος: 25 ως 50 εκ. η μεγάλη, 15 ως 25 εκ. η μικρή.

Οι δράκαινες ανήκουν στην οικογένεια των τραχινιδών. Η μεγάλη δράκαινα (Trachinus araneus) χαρακτηρίζεται από το μικρότερο κεφάλι το οποίο καταλήγει σε ένα στόμα το οποίο έχει διεύθυνση προς τα πάνω. Χρώμα: η μεγάλη: καφεδί ανοιχτό με λεπτές λοξές γραμμές σκούρες ή μαύρες στα πλευρά και πιο λεπτές γαλάζιες, σπασμένες ενδιάμεσες.
Η μικρή: γκρίζο κιτρινωπό, κοιλιά πιο ανοιχτή σχεδόν άσπρη.
Το σώμα τους είναι στενόμακρο, συμπιεσμένο στα πλευρά, τα μάτια τους σχεδόν στην κορυφή του κεφαλιού.
Το πρώτο ραχιαίο πτερύγιο της μεγάλης είναι σκούρο, σχεδόν μαύρο, έχει 6 αγκαθωτές ακτίνες με δηλητηριώδεις αδένες στη βάση. Έχει επίσης από ένα φαρμακερό αγκάθι πάνω από κάθε μάτι –«ως και στα φρύδια της»– λένε οι ψαράδες, καθώς και στα βραγχιακά επικαλύμματα. Το δεύτερο ραχικό πτερύγιο καθώς και το εδρικό είναι μαλακά. Έχει λέπια μικρά και στρογγυλά, στρωμένα λοξά.
Η μικρή τής μοιάζει αρκετά, έχει το ίδιο μαύρο φαρμακερό ραχιαίο πτερύγιο αλλά όχι αγκάθι πάνω από τα μάτια. Είναι το δηλητήριό της ωστόσο πιο δυνατό.
Το κέντρισμα της δράκαινας με τ’ αγκάθια της ή και απλό απρόσεχτο άγγιγμα όταν είναι πια ψόφια προκαλεί δυνατούς πόνους, πρήζεται το χτυπημένο σημείο, μπορεί να φέρει πυρετό κι άλλες περιπλοκές. Η επάλειψη με υπερμαγγανικό κάλι ανακουφίζει κάπως και προλαβαίνει τις περιπλοκές. Οι ψαράδες σκοτώνουν τις δράκαινες με κοπάνισμα στο κεφάλι, κόβουν τ’ αγκάθια πριν τις ξεμπλέξουν από τα δίχτυα ή τις τραβήξουν απ’ τ’ αγκίστρι.
Είναι ψάρι του βυθού, ζει χωμένη στην άμμο, παραμονεύοντας μικρόψαρα, γαριδάκια κλπ.
Υπάρχουνε πολλές στα νερά μας. Πιάνονται με παραγάδια, δίχτυα, καθετές.

_______________________________________________________________
http://spirosan.gr/

Ζαργάνα

βελόνη η γνησία
belone belone
οικ. βελονίδες

Αγγλικά: Gar-fish
Γαλλικά: Aiguille

Τη λένε και βελονίδα.

Μήκος: 0,40-0,80.

Χρώμα: γαλαζοπράσινη ράχη, κοιλιά γυαλιστερή ασημιά.

Το ρύγχος της είναι στενό και μακρύ, το στόμα φτάνει ως κάτω απ’ το μάτι. Τα λέπια της στρογγυλά και λεπτά, η τομή του σώματος ωοειδής. Το ραχιαίο και το εδρικό πτερύγιο αντικρυστά και πολύ κοντά στη διχαλωτή ουρά. Το ραχοκόκκαλό της είναι γαλαζοπράσινο, επειδή περιέχει μια ουσία: βιβιανίτη, χρωστική άβλαβη.

Κυνηγά τις αθερίνες κι άλλα ψάρια στον αφρό, καμιά φορά με την ορμή που έχει πηδά κι έξω από το νερό.

Γεννά Μάρτη-Απρίλη, τ’ αυγά κολλούνε με μακριά λεπτά νήματα πάνω σε φύκια. Το φθινόπωρο που βγαίνουν οι μικρές ζαργάνες έχουν μύτη κοντή, μακραίνει σιγά-σιγά.

Ζαργάνες υπάρχουνε πολλές στα νερά μας, ψαρεύονται καλοκαίρι και φθινόπωρο με συρτή, πιο σπάνια με καλαμίδι. Χρησιμοποιούνται ζωντανές για δόλωμα για μεγάλα ψάρια σε συρτή με μολύβι φύλακα.

_______________________________________________________________
http://spirosan.gr/

Καλκάνι

α) ήμερο
β) άγριο

α) σκόφθαλμος ο ρόμβος
scophthalmus rhombus

β) σκόφθαλμος ο μείζων
scophthalmus maximus
οικ. σκοφθαλμίδες

α)
Αγγλικά: Brill
Γαλλικά: Barbue

β)
Αγγλικά: Turbot
Γαλλικά: Turbot

Και τα δύο είδη έχουν πλακωτό σώμα όπως της γλώσσας και τα μάτια στο αριστερό πλευρό.
Μήκος: 0,60 το ήμερο και ως 0,80 το άγριο.
Χρώμα: σταχτί-λαδί-πράσινο ή προς το κιτρινωπό-καφέ, αναλόγως με το μέρος που ζούνε, με κηλίδες σκούρες και άσπρες στη ράχη.
Το δέρμα του ήμερου είναι λείο, αρκετά μαλακό, του άγριου έχει προεξοχές σκληρές σαν κόκκαλα. Το ραχιαίο πτερύγιο κάπως ξεφτισμένο στις πρώτες του ακτίνες.
Ζούνε στο βούρκο και στην άμμο, τρώνε σκουλίκια, γαρίδες μικρές, καβουράκια και μικρά ψαράκια, είναι βραδυκίνητα.
Πιάνονται με τα δίχτυα και τις τράτες.

_______________________________________________________________
http://spirosan.gr/

Καλογριά

χρωμίς η γνησία
chromis chromis
οικ. πωμακεντρίδες

Αγγλικά: Blue damsel fish
Γαλλικά: Petite castagnole

Λέγεται καλογρίτσα ή καστανάκι.
Συναντιέται σχεδόν σε όλα τα ελληνικά νερά.
Είναι μικρό μαύρο ψάρι που ζει κοντά σε βράχους και λιμάνια και έχει σώμα συμπιεσμένο από τα πλευρά και στόμα μικρό. Η ράχη του είναι στολισμένη με ένα ψηλό πτερύγιο, που στηρίζεται σε αγκαθωτές ακτίνες και ακολουθείται από ένα πιο χαμηλό και μικρό τριγωνικό πτερύγιο. Τα στηθαία και κοιλιακά πτερύγια, έχουν και αυτά αγκαθωτές ακτίνες. Όταν γεννιούνται έχουν ένα φανταστικό χρώμα θαλασσί βελούδο.
Είναι ψάρι παράκτιο που ζει κοπαδιαστά. Σχηματίζει μικρές, συμπαθητικές ομάδες, σε βυθούς με βραχάκια ή ακόμα και αμμώδεις, σε βάθη που ποικίλλουν ανάλογα με την εποχή του έτους, τριγυρίζοντας ήρεμα, όλο περιέργεια. Είναι η αναπόσπαστη παρέα του κολυμβητή που χαζεύει το βυθό και ακολουθεί με φιλικές διαθέσεις κυριολεκτικά «κατά πόδας». Ζει αδιαμαρτύρητα έστω και σε ενυδρείο.
Oι καλόγριες ζουν σε κοπάδια και μπορούν να πιαστούν, σε μεγάλο αριθμό, με την καθετή και για δόλωμα μπορούμε να έχουμε είτε σωλήνες είτε σκουλήκια arenicola.
Αυτό το ψάρι φτάνει τους 18 πόντους μήκος και το βάρος των 150 γραμμαρίων.
Στην ίδια οικογένεια ανήκει και η κόκκινη καλογρίτσα, με επιστημονικό όνομα holo centrum rubrum. Την συναντάμε σε μεγαλύτερο βάθος, από την εξαδέλφη της.

_______________________________________________________________
http://spirosan.gr/

Καμπανάς

diplodus-vulgaris

Άλλα ονόματα: Κακαρέλος, Καραγκιόζης, Κραχατζής, Αυλίας, Δαυλιάς, Χαρακίδα, Ζανακάκι.
Βάθος: 0-160μ. συνήθως 1-30μ.
Χαρακτηριστικά αναγνώρισης: Έχει μια μεγάλη μαύρη γραμμή στην ουρά και μια δίπλα στο κεφάλι του (αυτή του κεφαλιού μπορεί να είναι έντονη μπορεί και όχι). Αν και μοιάζει με τον σπάρο, τον διαφοροποιεί η μαύρη γραμμή στο κεφάλι και η έλλειψη κίτρινου χρώματος στα κάτω πτερύγια (έχει πάντως αρκετό κίτρινο στα μάτια και στο σώμα).

_______________________________________________________________
http://spirosan.gr/

Καπόνι

τρίγλα η γραμμωτή
trigla lineata
οικ. τριγλίδες

Αγγλικά: Rock gurnard
Γαλλικά: Grondin imbriago

Έχει συγγένεια με τα χελιδονόψαρα του ίδιου γένους αλλά δεν πετιέται όπως αυτά έξω απ’ το νερό.
Μήκος: 0,25-0,40.
Χρώμα: η ράχη του κόκκινη σαν το κοράλι, με μαύρα στίγματα, η κοιλιά ροδίζει και τα πλευρά έχουν ψιλές λοξές γραμμές στο μάκρος, τα θωρακικά πτερύγια γαλάζια με καφετιές βούλες.
Τα λέπια είναι σ’ όλο το σώμα σκληρά και κατά μήκος της πλευρικής γραμμής παρουσιάζουν το καθένα μια προεξοχή σκληρή, σαν κόκκαλο.
Το κεφάλι χοντρό, το μέτωπο κατεβαίνει κοφτά ως το στόμα που βρίσκεται πολύ χαμηλά, σχεδόν από κάτω. Τα μεγάλα θωρακικά πτερύγια φτάνουν πίσω κι απ’ τη ρίζα των κοιλιακών, οι τρεις πρώτες ακτίνες τους είναι ελεύθερες, ευκίνητες, έχουν κατεύθυνση προς τα εμπρός, καμιά φορά το ψάρι τις χρησιμοποιεί σαν πόδια και προχωρεί όρθιο πάνω στο βυθό αναζητώντας την τροφή του, μαλάκια, καβούρια, κλπ.
Τα καπόνια έχουν όπως όλα τα είδη της τρίγλας πολύ ανεπτυγμένη κύστη νηκτική (φούσκα), μ’ αυτήν βγάζει το βογγητό που ακούεται όταν τα τραβά ο ψαράς έξω απ’ το νερό.
Το καπόνι ζει στην άμμο και στο βούρκο, αρκετά κοντά στις ακτές. Γεννά το χειμώνα. Τ’ αυγά πλέουν στην επιφάνεια με το πλαγκτόν.
Είναι αρκετά συνηθισμένο ψάρι και στο Αιγαίο, ψαρεύεται με τα δίχτυα και με παραγάδια.

_______________________________________________________________
http://spirosan.gr/

Καρβούνι

Συγγενείς του τόνου, αλλά μικρότερο σε μέγεθος
Το σώμα είναι στρογγυλό, τορνευτό για γρήγορο κολύμπι, τα δυο πτερύγια της ράχης αρκετά κοντά το ένα με το άλλο, το πρώτο πιο μακρύ με 14 αγκαθωτές άνισες ακτίνες, το δεύτερο πιο μικρό και μαλακό και με 7-10 ψευδοπτερύγια πριν την ουρά που είναι μισοκυκλική πολύ ανοιχτή, προς τα μέσα περιζώνει τη μυτερή άκρη του κορμού και τις δυο μικρές σκληρές προεξοχές, που σχηματίζονται αριστερά και δεξιά ή μια μακρουλή.

_______________________________________________________________
http://spirosan.gr/