|
|
|
Σελίδα 1 από 1
|
[ 10 Δημοσιεύσεις ] |
|
Συγγραφέας |
Μήνυμα |
Γιωργος Κλαρκ
|
Θέμα δημοσίευσης: Ασφαλής Ελεύθερη Κατάδυση Δημοσιεύτηκε: Πέμ 24 Μαρ 2011, 22:18 |
|
Εγγραφή: Τετ 23 Μαρ 2011, 21:10 Δημοσιεύσεις: 24 Τοποθεσία: ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ
|
Φίλοι μου, σε αυτό το θέμα θα συζητάμε με ποιούς τρόπους και με ποιούς κανόνες μπορούμε να κάνουμε μία καταδυτική εξόρμηση , με πρωτεύοντα στόχο την ασφάλειά μας.
Ο βασικότερος παράγοντας γιά μία ασφαλή κατάδυση, ειναι το ζευγάρι. Πάντοτε στις καταδύσεις μας, δεν πρέπει να είμαστε μόνοι. Πρέπει να υπάρχει μαζί μας το ζευγάρι μας, έτοιμο ανα πάσα στιγμή, να βοηθήσει, σε οτιδήποτε χρειαστεί.
Σημαντικός παράγοντας μιας ασφαλούς κατάδυσης, ειναι οι γνώσεις και οι δυνατότητες του ζευγαριού, να ειναι σε ίδιο σχετικά επίπεδο, διότι σε αντίθετη περίπτωση, η άγνοια του ενός, θα φέρει σε κίνδυνο το άλλον. Θέλω να πώ, οτι οταν ξεκινάμε να ψαρεύουμε συντροφικά, το βάθος το οποίο ενεργούμε πρέπει να ειναι στις ικανότητες και των δύο ψαροκυνηγών. Οταν ο ένας έχει 25 μέτρα και ό άλλος 15 μέτρα, το ψάρεμα θα γίνει μέχρι τα 15 μέτρα. Συντροφικό και ασφαλές ψάρεμα ειναι αυτο που εκτελείτε για να ευχαριστήσει και να διασκεδάσει και οχι αυτό που πιθανόν να μας φέρει σε κάποιο κίνδυνο.
Κατα την διάρκεια μιας κατάδυσης, μεταξύ του ζευγαριού, υπάρχει η γλώσσα του σώματος για να υποδείξει ο ένας στον άλλον, είτε το σημείο που βρίσκεται το ψάρι, ειτε οτι απαιτείται βοήθεια για το ανέβασμά του στην επιφάνεια, ειτε για την αποφυγή κινδύνου. Εχουμε πάντα άμμεση οπτική επαφή με το ζευγάρι μας.
Πάντοτε φέρουμε μαζί μας την σχετική σημαδούρα, ωστε να γινόμαστε αντιληπτοί απο τα παραπλέοντα σκάφη, εχοντας πάντα στο μυαλό μας οτι
Καλός ψαροντουφεκάς, ειναι αυτός που γυρίζει πάντα σπίτι του.
_______________________________________________________________ Καλός ψαροντουφεκάς ειναι αυτός που γυρνάει πάντα σπίτι του
|
|
Κορυφή |
|
|
Google
|
|
|
|
|
Κωστας Κορινθος
|
Θέμα δημοσίευσης: Re: Ασφαλής Ελεύθερη Κατάδυση Δημοσιεύτηκε: Παρ 25 Μαρ 2011, 09:22 |
|
Εγγραφή: Τρί 22 Μαρ 2011, 14:50 Δημοσιεύσεις: 1356 Τοποθεσία: Ισθμια-Κορινθος
|
Επισεις ασφαλη καταδυση γινετε οταν δεν υπερτιμουμε της δυνατοτητες μας. Ποτε δεν βουταμε οταν εχουμε κακη διαθεση,οταν ειμαστε κρυωμενοι,και οταν εχει καιρο. Ο καλυτερος ψαροντουφεκας ειναι αυτος που θα γυρισει σπιτι του αλλα θα περασει και καλα!!
_______________________________________________________________ Οσο ψαρευεις μαθενεις.
|
|
Κορυφή |
|
|
ΔΗΜΗΤΡΗΣ FEAR 13
|
Θέμα δημοσίευσης: Re: Ασφαλής Ελεύθερη Κατάδυση Δημοσιεύτηκε: Σάβ 26 Μαρ 2011, 13:03 |
|
Εγγραφή: Πέμ 24 Μαρ 2011, 20:10 Δημοσιεύσεις: 154
|
Απαγορεύετε δια ροπάλου η βουτιά: α. Μετα απο ξενύχτι
β. Μετά την χρήση αλκοολούχων ποτών
γ. Η χρήση υπεραερισμού ώστε να αυξήσουμε τεχνητά τον χρόνο παραμονής στον βυθό
δ. Όσο μεγάλο και αν είναι το ψάρι που βρήκαμε στο μονόπετρο, εαν το βάθος ειναι απαγορευτικό για μας, είτε προσπαθούμε να το "φέρουμε σε εμάς", με διαφορές τεχνικές όπως καρτέρι, ακουάτο
κ.λ.π είτε απλά το ξεχνάμε. Δεν αξίζει να "παίξουμε" την ζωή μας κορόνα γράμματα για ένα ψάρι
Πριν ψαρέψουμε σε εναν καινούργιο τόπο πρέπει να αφιερώσουμε μία δύο εξορμήσεις ώστε να δούμε και να μάθουμε την μορφολογία του βυθού και τα ρέματα στην περιοχή.
Η μία βουτια απο την επόμενη πρέπει να απέχει χρονικά τουλάχιστον πέντε λεπτά.
Ενας απο του βασικούς κανόνες ειναι να γνωρίζουμε άριστα τον εξοπλισμό μας
_______________________________________________________________ ΕΠΤΑ ΣΕ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΗΝ ΤΟ ΖΟΡΙΖΕΙΣ
|
|
Κορυφή |
|
|
Νικολαος
|
Θέμα δημοσίευσης: Re: Ασφαλής Ελεύθερη Κατάδυση Δημοσιεύτηκε: Τετ 06 Απρ 2011, 23:04 |
|
Εγγραφή: Κυρ 03 Απρ 2011, 11:29 Δημοσιεύσεις: 22
|
Ενημερωνουμε τους δικους μας ανθρωπους σε ποια περιοχη θα βρισκομαστε, και την ωρα που υπολογιζουμε οτι θα γυρισουμε πισω. Εξικοιωση με τον τροπο που απελευθερωνουμε την ζωνη βαρων[την απομακρυνουμε απο το σωμα μας] Το μαχαιρι θα πρεπει να βρισκεται σε τετοια θεση ωστε να μπορουμε ανα πασα στιγμη να το εχουμε εκτος θηκης με οποιο χερι μας βολεψη. Σε περιπτωση που εχουμε ενα επυκινδινο περιστατικο στο ζευγαρι μας οπως το οτι δεν βγηκε στην επιφανεια μεσα στον χρονο που συνηθως βγαινει.Η πρωτη κυνηση ειναι το μαχαιρι στο χερι και βουταμε να ελενξουμε τι συμβενη. Αν υπαρχει μπλεξιμο πχ σε παραγαδι, δεν θα εχουμε δευτερη ευκαιρια να το κοψουμε . Δεν εξεχουν σκοινακι ψαροβελοντας η οτιδηποτε απο το σωμα μας. Ρυθμιζουμε την πλευστοτητα μας [ζωνη βαρων] αναλογα με το ψαρεμα μας. Ζευγαρι παντα αλα με ενα ΟΠΛΟ οπλισμενο.
|
|
Κορυφή |
|
|
PAKOS (ΧΡΗΣΤΟΣ)
|
Θέμα δημοσίευσης: Re: Ασφαλής Ελεύθερη Κατάδυση Δημοσιεύτηκε: Τρί 12 Απρ 2011, 17:42 |
|
Εγγραφή: Τρί 12 Απρ 2011, 16:53 Δημοσιεύσεις: 366 Τοποθεσία: Βαρη Αττικης
|
Η ψαροβελονα παντα στην σημαδουρα!!!!! Ποτε επανω μας!!!! Επισης ποτε επανω μας θηραματα!!!!! (σε ψαροσακουλα) Οι θηρευτες (σμερνες, σκυλόψαρα κλπ) θα χτυπησουν παντα εκει που ειναι το θηραμα!!!!!
_______________________________________________________________ Δε θα πεθανουμε ποτε κ@@@αλα νεκροθαφτη!!!!
|
|
Κορυφή |
|
|
SpearMan
|
Θέμα δημοσίευσης: Re: Ασφαλής Ελεύθερη Κατάδυση Δημοσιεύτηκε: Τετ 18 Μάιος 2011, 19:12 |
|
Εγγραφή: Τετ 18 Μάιος 2011, 18:44 Δημοσιεύσεις: 7
|
Επισης... πολυ νερο πριν και μετα το ψαρεμα... καλο ειναι να εχουμε και ενα μισολιτρο ζαχαρονερο στην σημαδουρα για extra υδατανθρακες!!!
_______________________________________________________________ www.apneaforum.gr
|
|
Κορυφή |
|
|
PAKOS (ΧΡΗΣΤΟΣ)
|
Θέμα δημοσίευσης: Re: Ασφαλής Ελεύθερη Κατάδυση Δημοσιεύτηκε: Πέμ 19 Μάιος 2011, 12:56 |
|
Εγγραφή: Τρί 12 Απρ 2011, 16:53 Δημοσιεύσεις: 366 Τοποθεσία: Βαρη Αττικης
|
Πολυ μεγαλη προσοχη στα ρευματα!!! Η θαλασσα μπορει να ειναι "λαδι" αλλα να εχει απιστευτα δυνατα ρευματα!!!! Τα ρευματα μας πηγαινουν οπου θελουν και το να προσπαθησουμε να παμε κοντρα ειναι ματαιος κοπος!!!! Ποτε δεν κολυμπαμε κοντρα στο ρευμα διοτι μας κουραζει υπερβολικα με αποτελεσμα και να χανουμε σε αντοχες και να κινδυνευουμε !!!!!!
_______________________________________________________________ Δε θα πεθανουμε ποτε κ@@@αλα νεκροθαφτη!!!!
|
|
Κορυφή |
|
|
PAKOS (ΧΡΗΣΤΟΣ)
|
Θέμα δημοσίευσης: Re: Ασφαλής Ελεύθερη Κατάδυση Δημοσιεύτηκε: Παρ 03 Ιουν 2011, 08:09 |
|
Εγγραφή: Τρί 12 Απρ 2011, 16:53 Δημοσιεύσεις: 366 Τοποθεσία: Βαρη Αττικης
|
Γλωσσάρι: στο κατωτέρω άρθρο, χρησιμοποιούνται οι εξής όροι: Ο2 = Οξυγόνο CO2 = Διοξείδιο του Άνθρακα. Ν2 = Άζωτο λιποθυμία των ρηχών νερών = Shallow Water BlackOut (SWBO)
ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ
ΥΠΟΞΙΑ Η λιποθυμία των ρηχών νερών είναι η ξαφνική απώλεια των αισθήσεων εξ΄αιτίας της έλλειψης οξυγόνου στο σώμα κατα την διάρκεια της ελεύθερης κατάδυσης. Η καταγραφή του ιατρικού όρου λανθάνουσα υποξία έγινε για πρώτη φορά απο τον S. Miles, μια και ο όρος λιποθυμία των ρηχών νερών είχε χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει την αδικαιολόγητη απώλεια των αισθήσεων σε δύτες που χρησιμοποιούσαν συσκευές κλειστού κυκλώματος οξυγόνου σε μικρά βάθη. Η απώλεια των αισθήσεων εμφανίζεται συχνά γύρω στα 10 μέτρα βάθος κατά την διάρκεια της ανάδυσης οι πνεύμονες αποκτουν προοδευτικά τον αρχικό τους όγκο με αποτέλεσμα η συγκεντρωση οξυγόνου να μειωνεται επηρεάζοντας τη διάχυση προς το αίμα με αρνητικό τρόπο. Συχνά την απώλεια των αισθήσεων ακολουθεί ο θάνατος. Η λιποθυμία έρχεται γρήγορα , ύπουλα και χωρίς προειδοποίηση. Ο θάνατος που μπορεί να ακολουθήσει μπορεί πολύ εύκολα να αποφευχθεί αρκεί να υπάρχει ζευγάρι που να παρακολουθεί από την επιφάνεια της θάλασσας τον ελεύθερο δύτη. Στις Ηνωμένες Πολιτείες περίπου 7.000 άτομα ετησίως χάνουν την ζωή τους λόγω πνιγμού. Σε 1976 συνεντεύξεις απο άτομα που επέζησαν από παρολίγον πνιγμό,όλοι είχαν κάνει υπεραερισμό πριν την κατάδυση, είχαν έντονη τάση για να αναπνεύσουν και δεν είχαν καθόλου ενδείξεις για την επερχόμενη υποξία. Ο υπεραερισμός είχε χρησιμοποιειθει απο τους ελεύθερους δύτες για να μειώσουν το ποσοστό συγκέντρωσης του CO2 στον οργανισμό τους και να παρατείνουν την διάρκεια της άπνοιας τους. Οι αρχάριοι ελεύθεροι δύτες λογω των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν στην προσαρμογή τους στο υποβρύχιο περιβάλλον συνήθως δεν κινδυνεύουν απο την υποξία Συνήθως οι δύτες μεσαίου και υψηλου επιπέδου είναι οι πλέον επιρεπείς σε αυτή την κατάσταση λόγω της φυσικής και ψυχολογικής δυνατότητας τους για όλο και μεγαλύτερα βάθη και όλο μεγαλύτετρους χρόνους παραμονής.
ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΛΑΝΘΑΝΟΥΣΑ ΥΠΟΞΙΑ ΥΠΕΡΑΕΡΙΣΜΟΣ Υπεραερισμός είναι η τεχνική της υπερβολικής αναπνοής με συνεχή αύξηση στον ρυθμό αναπνοής ή στο βάθος της αναπνοής ή και τα δύο.Αυτή η μέθοδος δεν αποθηκεύει στον οργανισμό περισσότερο οξυγόνο. Αντιθέτως εάν ο υπεραερισμός γίνει βίαια κλέβει οξυγόνο απο το σώμα. Το αποτέλεσμα του υπεραερισμού ειναι αυτό που συμβαίνει με τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακος στο αίμα. Η γρήγορη ή βαθειά αναπνοή μειώνει πολύ γρήγορα το επίπεδο του CO2 στον οργανισμό. Η μηχανική ανάγκη για αναπνοή είναι κυρίως αποτάλεσμα του αυξημένου επιπέδου CO2 και κατόπιν του χαμηλού επιπέδου O2 στον οργανισμό. Ενας όμως εκπαιδευμένος δύτης εκπνέει τεράστιες ποσότητες CO2 με τον υπεραερισμό και έτσι ξεγελά τους κέντρικους και περιφερικους χημειουποδοχεις. Ο μεταβολισμός στους ιστούς του σώματος παράγει CO2.Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι η καθηστερημενη διέγερση χημειουποδοχεων του CO2. Παραλληλα τα επίπεδα οξυγόνου κινδυνευουν να μειωθούν σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Ο υπεραερισμός προκαλεί επίσης και κάποιες αλλαγές στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Οταν γίνεται υπερβολικά προκαλει μειωμένη ροή αίματος στον εγκεφαλικό φλοιό, ζαλάδες και μυικές κράμπες στα χέρια και στα πόδια. Σε φυσιολογικές συνθήκες τα επίπεδα των αερίων Ο2 και CO2 εξισοροπούνται συνεχώς μέσα στον οργανισμό μας. Αυτή η εξισορόπηση γίνεται μεταξύ των πνευμόνων και των ιστών του σώματος. Το αίμα τροφοδοτειται απο τους πνεύμονες το οξυγόνο που χρειάζεται.Η συγκέντρωση οξυγόνου στους πνεύμονες ενός καταδυόμενου ελεύθερου δύτη αυξάνεται λόγω της αύξησης της πίεσης του νερού. Καθώς ο εγκέφαλος και οι ιστοί χρησιμοποιούν οξυγόνου όλο και περισσότερο οξυγόνο διατείθεται απο τους πνεύμονες καθώς ο δύτης κατεβαίνει. Ολα λειτουργούν καλά όσο ο δύτης βρίσκεται στα βαθειά. Το πρόβλημα όμως παρουσιάζεται στην ανάδυση. Ο όγκος των πνευμόνων του δύτη αυξάνεται καθώς μειώνεται η υδροστατική πίεση και η γρήγορη μείωση του οξυγόνου στους πνεύμονες φθάνει σε κρίσιμα επίπεδα. Αποτέλσμα ειναι ρυθμος διάχυσης του Ο2 απο τον πνευμονα προς το αίμα μειώνεται σε σημαντικό βαθμό. Στα τελευταία 10 μέτρα της ανάδυσης ο όγκος των πνευμόνων αυξανεται κατά 50% και αντίστροφα κατά την κατάδυση. Ακριβώς εκεί συμβαίνει συχνά η υποξία. Η λιποθυμία είναι άμεση και χωρίς προειδοποίηση. Είναι το αποτέλεσμα ενός χαμηλης μερικής πίεσης στο αίμα που συνοδευεται απο πολύ αυξημενη μερική πίεση του CO2 στο αίμα.
Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ DALTON Καθώς η πίεση μειώνεται η μερική πίεση όλων των αερίων μειώνεται με την ίδια σχέση. Κατά την διάρκεια της κατάδυσης ο όγκος των πνευμόνων μειώθηκε λόγω της συμπίεσης του θώρακος με αποτέλεσμα αυξημένη μερική πίεση Ο2 , CO2, και Ν στους πνεύμονες. ·Στους πνεύμονες ένας αυξανόμενος ρυθμός αναπνοής μειώνει την μερική πίεση του CO2. Καθώς ο όγκος των πνευμόνων μειώνεται στο μισό η μερική πίεση του CΟ2 αυξάνεται προοδευτικά. Παράλληλα αυξάνεται η σθγκεντρωση του CO2 στο αίμα και στους ιστούς. ·Στα αγγεία του εγκεφάλου δημιουργείται αγγειοδιαστολή. Βελτιώνεται η χρήση του Ο2. ·Οσο βρίσκεται στα βαθειά η αυξημένη μερική πίεση του Ο2 στους πνεύμονες του παρέχει επάρκεια Ο2 για μεταφορά από τους πνεύμονες στο αίμα η οποία γίνεται με γρηγορότερο ρυθμό απ΄ότι αν ο δύτης ήταν στην επιφάνεια.
Ανεβαίνοντας προς την επιφάνεια: ·Οι πνεύμονες επανέρχονται στο φυσιολογικό τους μέγεθος, η μερική πίεση του O2 και του CO2 μειώνονται. ·Στο αίμα η μερική πίεση του CO2 ανεβαίνει αναλόγως του βάθους και της άσκησης. Βαθειές και επίπονες καταδύσεις αυξάνουν το παραγόμενο CO2 το οποίο βρίσκει δίοδο προς τους ιστούς το αίμα και τον πνεύμονα. Υπάρχει και πάλι αλλαγή στην καμπύλη της οξυαιμογλοβίνης. ·Φθάνοντας στο σημείο ρήξης της άπνοιας οι χημειυποδοχείς ειναι ήδη ενεργοποιειμένοι απο το CO2 και έτσι υπάρχει ανάγκη αναπνοής. Το χαμηλό ποσοστό Ο2 επίσης ενεργοποιει την ανάγκη για αναπνοή. ·Στον εγκέφαλο και τους περιφερικούς νευρουποδοχείς: α)Το CO2 ενεργοποιεί την αναπνοή β)Η αγγειοδιαστολή βελτιώνει την μεταφορά και κατανάλωση του Ο2 γ)Η λανθάνουσα υποξία επέρχεται δ)Η απώλεια των αισθήσεων ακολουθεί ·Κατά την ανάδυση οι πνεύμονες επανακτούν τον όγκο τους αλλάζοντας την σχέση PCO2/PO2 μειώνοντας την δυνατότητα ικανοποιητικης ανταλαγής αερίων μεταξύ αιματος και πνέυμονα. Σε μικρότερα βάθη αυτή η σχέση τείνει στο μηδέν, και ο δύτης βρίσκεται στην πρώτη φάση της υποξίας. ·Η υποξία δημιουργεί απώλεια των αισθήσεων πιθανότατα πρίν ο δύτης φθάσει στην επιφάνεια. ·Ενδείξεις και συμπτώματα της λανθάνουσας υποξίας είναι: Αδυναμία, σπασμοί, απώλεια των αισθήσεων μέσα στο νερό, και αμνεσία. Η απώλεια των αισθήσεων μέσα στο νερό σε πολύ μεγάλο ποσοστο οδηγεί σε πνιγμό.
ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΌ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΟ Το ανθρώπινο σώμα είναι ικανό για αξιοσημείωτες αλλαγές όταν βρίσκεται στο υποβρύχιο περιβάλλον. Ακόμα και αρχάριοι δύτες παρουσιάζουν μια σημαντική πτώση του καρδιακού ρυθμού τους όταν καταδύονται. Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό σαν καταδυτικό ανακλαστικό. Η βύθιση του προσώπου σε κρύο νερό προκαλεί αυτόματα μια πτώση του καρδιακού ρυθμού. Επίσης η συμπίεση του στήθους επιβραδύνει τον ρυθμό της καρδιάς. Οι αρχάριοι δύτες πετυχαίνουν μια μείωση του ρυθμού περίπου 40% ενώ οι εκπαιδευμένοι μπορούν να φθάσουν ακόμα και το απίστευτο νούμερο των 20 ανά λεπτό. Σπλήνας Εκπαιδευμένοι δύτες ανέδειξαν και κάποιες άλλες σημαντικές αλλαγές που συμβαίνουν σε βαθειές και μακροχρόνιες καταδύσεις. Ο σπλήνας που λειτουργεί σαν ένα δοχείο αίματος βοηθά τους εκπαιδευμένους δύτες να αυξήσουν τις επιδόσεις τους. Προφανώς ο σπλήνας τους συρρικνώνεται κατα την διάρκεια της κατάδυσης, προκαλώντας μια απελευθέρωση επιπλέον ποσότητας αίματος στον οργανισμό. Σύμφωνα με τον William E. Hurford M.D. οι σπλήνες των Ιαπωνέζων δυτών Αμα συρικνώνονταν σε ένα ποσοστό περίπου 20% ενώ συγχρόνως η συγκέντρωση αιμογλοβίνης αυξανόταν σε ποσοστό 10%. Αυτές οι αλλαγές, παρόμοιες με αυτές που συμβαίνουν στα θαλάσσια θηλαστικά, μπορούν να αυξήσουν την δυνατοτητα του δυτη να αποροφά περισσότερο Ο2 στην επιφάνεια, αλλα και να αποδίδει περισσότερο Ο2 στους κρίσιμους ιστούς κατα την διάρκεια της κατάδυσης. Ειναι επίσης ενδιαφέρον να σημειωθεί οτι το φαινόμενο του σπλήνα δεν είναι άμεσο αλλά ξεκινά περίπου ένα τέταρτο μετά από επαναλαμβανόμενες καταδύσεις και φθάνει στο μέγιστο της απόδοσης περίπου μετά από μισή ώρα. Ετσι λοιπόν οι δύτες προσπαθούν για το μέγιστο της προσπάθειας τους μετά το πρώτο μισάωρο της κατάδυσής τους συνυπολογίζοντας και τον παράγοντα αυτό. Επίσης πιθανόν το φαινόμενο αυτό να ευθύνεται για κάποιες αδικαιολόγητες καρδιακές ανακοπές σε δύτες που είχαν καρδιακά προβλήματα. Αλλες αλλαγές Υπάρχουν και άλλες γνωστές αλλαγές: Τα επιφανειακά αγγεία του σώματος, σε συνθήκες χαμηλού οξυγόνου και πάυσης της αναπνοής, συστελλονται μειώνοντας την περιφερική αιμάτωση και αυξάνοντας το διαθέσιμο αίμα στα ζωτικά όργανα ,καρδία εγκέφαλος. Αλλαγές στην χημεία του αίματος επιτρέπουν στο σώμα να διαχειριστεί το οξυγόνο πιό αποτελεσματικά. Τέλος το μυαλό του ελεύθερου δύτη προσαρμόζεται σε μεγαλύτερες περιόδους άπνοιας. ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΛΑΝΘΑΝΟΥΣΑΣ ΥΠΟΞΙΑΣ Η λιποθυμία των ρηχών νερών ήταν ένα απο τα πλέον συζητημένα θέματα καταδυτικής ιατρικής από το 1960. Η μελέτη απέδειξε ότι οι κυριώτεροι παράγοντες που συντείνουν στην εμφάνιση της λανθάνουσας υποξίας είναι: Α) υπεραερισμός Β) άσκηση υποβρυχίως Γ) ανταγωνιστική προσωπικότητα Δ) χαρακτήρας με έντονη τάση να παθιάζεται. Ε) νεαρόν της ηλικίας Η χρηση του υπεραερισμού κατά την διάρκεια της προετοιμασίας για ελεύθερη κατάδυση είναι ανεπίτρεπτη. Κανείς δεν διαφωνεί ότι ένας έντονος υπεραερισμός λίγων λεπτών που συνοδεύεται από ζαλάδα, μυρμήγκιασμα στα άκρα, είναι επικίνδυνος. Κάποιοι καταδυτικοι ιατροί πιστεύουν πως οποιοσδήποτε υπεραερισμός είναι επικίνδυνος λόγω της πολυπλοκότητας των φαινομένων που εμφανίζονται και της διαφοράς μεταξύ των χαρακτηριστικών κάθε ανθρώπου. Κάποιοι άλλοι ιατροί μελετώντας τους δύτες Αμα βρηκαν πως αυτοί υπεραερίζονται ήπια συνεχώς και παίρνουν μία βαθειά εισπνοή πριν καταδυθούν. Ο υπεραερισμός τους όμως είναι τόσο ήπιος που για να τον ελέγχουν σουφρώνουν τα χείλη στην φάση της εισπνοής. Μαθαίνοντας τα θανατηφόρα αποτελέσματα της άσκησης υποβρυχίως μάθετε να σχεδιάζετε την βουτιά σας λαμβάνοντας σοβαρά υπ΄όψιν σας αυτόν τον παράγοντα. Οι ελεύθεροι δύτες μαθαίνουν να επιμηκύνουν τον χρόνο κατάδυσης τους χαλαρώνοντας τους μύες τους. Οι περισσότεροι απο τους δύτες χρησιμοποιούν στο ελάχιστο τους μύες τους εκτός και αν προσπαθούν να ξεβραχώσουν ένα ψάρι ή μια άγκυρα. Το πιο κοινό σενάριο σε θανατηφόρα καταδυτικά ατυχήματα είναι το θύμα να είναι έμπειρος δύτης με ζώνη βαρών και χρησιμοποιημένο ψαροντούφεκο. Η ιατρική έρευνα έχει αποδείξει ότι πολλοί θάνατοι σε πισάνα που έχουν καταχωρηθεί σαν πνιγμοί στην πραγματικότητα οφείλονται στην λανθάνουσα υποξία. Συνήθως αφορούν νέους και εφήβους που συναγωνίζονται μεταξύ τους σε τόλμη και στο κράτημα της αναπνοής υποβρυχίως. (μακροβούτι). Πολλά απο τα θύματα της υποξίας ειδικά νεαρά άτομα μπορεί να επανέλθουν ακόμα και 30 λεπτά μετά την κατάδυση τους εφ΄όσον η κατάδυση είναι σε κρύο νερό. Στο ζεστό όμως νερό της πισίνας όπου ο μεταβολισμός συνεχίζεται με γοργό ρυθμό, η καταστροφή των εγκεφαλικών κυτάρων απο την έλλειψη οξυγόνου συμβαίνει μέσα σε λίγα λεπτά.
Συνοψίζοντας: 1) Μην υπεραερίζεστε . 2) Μειώστε όσο μπορείτε τις κινήσεις σας υποβρυχίως 3) Καταλάβετε πόσο επικίνδυνο είναι να παθιάζεστε 4) Μην διστάζετε να απορίψετε την ζώνη με τα βάρη 5) Ρυθμίστε την πλευστότητα σας ώστε να είσται θετικοι στο τελυταίο 1/3 της. 6) Βουτάτε πάντοτε με ζευγάρι 7) Αποφύγετε τις καταδύσεις μεγάλης διάρκειας. 8) Εκπαιδευτείτε στις πρώτες βοήθειες, την καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση και την παροχή ιατρικού οξυγόνου σε καταδυτικά ατυχήματα. 9) Εχετε πάντα έτοιμο ένα πλάνο εκτάκτου ανάγκης όπου και αν βρίσκεστε (πισίνα, ακτή, ή σκάφος). ΠΑΡΑΛΟΣ ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ 2001 Βιβλιογραφία: Hong, SK. 1990. breath-Hold Diving. In: Bove and Davis, Diving Medicine, 2nd ED., Philadelphia, PA: wb Saunders.
ΠΑΡΑΛΟΣ ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ 2001 Βιβλιογραφία: Hong, SK. 1990. breath-Hold Diving. In: Bove and Davis, Diving Medicine, 2nd ED., Philadelphia, PA: wb Saunders, pp59-68 U.S. Navy Diving Manual and lect. Paul Sheffield, PhD
Σημειωνω οτι τα παραπανω γραφομενα δεν ειναι δικα μου αλλα ειναι απο τις καλυτερες πληροφοριες που εχω βρει οσων αφορα την υποξια!!!!
_______________________________________________________________ Δε θα πεθανουμε ποτε κ@@@αλα νεκροθαφτη!!!!
|
|
Κορυφή |
|
|
PAKOS (ΧΡΗΣΤΟΣ)
|
Θέμα δημοσίευσης: Re: Ασφαλής Ελεύθερη Κατάδυση Δημοσιεύτηκε: Παρ 03 Ιουν 2011, 08:16 |
|
Εγγραφή: Τρί 12 Απρ 2011, 16:53 Δημοσιεύσεις: 366 Τοποθεσία: Βαρη Αττικης
|
Υπερκαπνία και υποκαπνίαα. Υπερκαπνία. Η υπερκαπνία ή υπερβολή αύξηση του διοξειδίου του άνθρακος αναπτύσσεται κυρίως όταν ο ελεύθερος δύτης εκτίθεται σε αέρα μολυσμένο με υψηλά ποσοστά διοξειδίου ή μονοξειδίου του άνθρακος (για παράδειγμα κάπνισμα).
Ο ελεύθερος δύτης που αναπνέει μολυσμένο αέρα νιώθει πονοκέφαλο, ναυτία, ζαλάδα και μπορεί να φθάσει ακόμη και στην αναισθησία. Επίσης, νιώθει ταχυκαρδία σε περιπτώσεις κατακράτησης διοξειδίου του άνθρακος ή υφίσταται κυάνωση στα χείλη, τις μεμβράνες και τη στοματική κοιλότητα σε περιπτώσεις δηλητηρίασης μονοξειδίου. Στις ελαφρές περιπτώσεις δηλητηρίασης ο πάσχων χρειάζεται να αναπνεύσει καθαρό αέρα για 6 ώρες περίπου, χωρίς εργασία ή κάποια ιδιαίτερη σωματική προσπάθεια ή κάπνισμα.
β. Υποκαπνία. Η υποκαπνία ή ανεπαρκής ποσότητα διοξειδίου του άνθρακος ακολουθεί είτε το συνειδητό υπεραερισμό των ελεύθερων δυτών ή τον ασυνείδητο υπεραερισμό εξαιτίας κάποιου φόβου ή έντασης. Το αρχικό σύμπτωμα της υποκαπνίας είναι ελαφριά ζάλη που μπορεί να οδηγήσει σε λιποθυμία. Η υποκαπνία που συνοδεύεται από κράτημα της αναπνοής μπορεί να οδηγήσει τον ελεύθερο δύτη σε ξαφνική απώλεια των αισθήσεων κατά την ανάδυσή του και μάλιστα σε ρηχά νερά.
Με το συνειδητό υπεραερισμό ο ελεύθερος δύτης μειώνει δραστικά το διοξείδιο του άνθρακος στο αναπνευστικό και το κυκλοφορικό του σύστημα. Έτσι το διοξείδιο του άνθρακος δεν είναι δυνατόν να συσσωρευτεί σε ικανοποιητικό επίπεδο ώστε να διεγείρει την αναπνοή, πριν καταναλώσουν οι ιστοί το διαθέσιμο οξυγόνο. Προκαλείται, λοιπόν, υποξία, ή κατάσταση ανεπαρκούς οξυγόνωσης, η οποία καταστρέφει γοργά τους ιστούς, ιδιαίτερα εκείνους του νευρικού συστήματος. Όσο ο ελεύθερος δύτης βρίσκεται σε κατάδυση το οξυγόνο διαθέτει αρκετά αυξημένη μερική πίεση στις κυψελίδες, έτσι ώστε να περνά στην αιμοσφαιρίνη και να εφοδιάζει τους ιστούς. Όταν αναδύεται, όμως, η μερική πίεση του οξυγόνου πέφτει και ξαφνικά οι ιστοί στερούνται του οξυγόνου. Ακολουθεί η υποξία και η ξαφνική λιποθυμία (shallow water faint out), η οποία βέβαια σε περίπτωση μη παροχής βοήθειας καταλήγει σε ανοξαιμία ή πνιγμό
Πηγη Βικιπαιδεια
_______________________________________________________________ Δε θα πεθανουμε ποτε κ@@@αλα νεκροθαφτη!!!!
|
|
Κορυφή |
|
|
PAKOS (ΧΡΗΣΤΟΣ)
|
Θέμα δημοσίευσης: Re: Ασφαλής Ελεύθερη Κατάδυση Δημοσιεύτηκε: Τετ 14 Σεπ 2011, 08:46 |
|
Εγγραφή: Τρί 12 Απρ 2011, 16:53 Δημοσιεύσεις: 366 Τοποθεσία: Βαρη Αττικης
|
Σταθερά βάρη
Μην καταδύεστε μόνος-η, επιλέξτε τον καταδυτικό σας σύντροφο / ζευγάρι. Ποτέ μην καταδύεστε ταυτόχρονα με το σύντροφό σας. Ο δύτης ασφαλείας, προσέχει το σχοινί και παρακολουθεί το σύντροφό του που κινείται κατά μήκος αυτού συνεχώς. Τα ζευγάρια πρέπει να έχουν εκπαιδευτεί και να εφαρμόζουν με άνεση τεχνικές διάσωσης ελεύθερου δύτη (τουλάχιστον από τα 15μ). Να είναι ικανά για πρώτες βοήθειες, καρδιοαναπνευστική ανάνηψη κ.α. Μέλημα του δύτη ασφαλείας είναι: α) να συναντά το σύντροφό του όταν αναδύεται γύρω στα 15μ και να τον συνοδεύει (πρόσωπο με πρόσωπο) έως την επιφάνεια. Τα τελευταία μέτρα είναι και τα πιο κρίσιμα στην φάση της ανόδου. β) Γνωρίζοντας τα χρονικά όρια βουτιάς του ζευγαριού του (π.χ. 1’:30’’) την χρονομετρά από την αρχή της. Στο μισό του χρόνου αυτού (45’) αρχίζει να καταδύεται για να τον-ην συναντήσει σε βάθος όχι μεγαλύτερο των 15μ για να καλύψουν τα τελευταία μέτρα της ανάδυσης μαζί. Ελεύθερες βουτιές μεγαλύτερες των 30μ, απαιτούν αυτόνομες καταδυτικές συσκευές σε ετοιμότητα, όπως επίσης και συστήματα ανέλκυσης. Δυσμενείς συνθήκες ορατότητας, ρευμάτων κ.α., ίσως να επιβάλλουν περισσότερους δύτες ασφαλείας.
Ελεύθερη μετά από αυτόνομη κατάδυση
Περιμένετε τουλάχιστον 12 ώρες μετά από αυτόνομη κατάδυση. Εάν γίνει επανακατάδυση, το άζωτο που παραμένει στο αίμα υπό μορφή φυσαλίδων, μπορεί να οδηγήσει σε νόσο των δυτών, όταν επανασυμπιεστεί και κατόπιν αποδεσμευτεί με ταχύτητα, όπως γίνεται στην ελεύθερη.
Έγκαιρη Εξίσωση
Εξισώνετε χωρίς να εξασκείτε υπερβολική πίεση, κατά την κάθοδο πριν αρχίσετε να πονάτε. Εάν αδυνατείτε να εξισώσετε, επιστρέψτε στην επιφάνεια. Ποτέ μην επιχειρείτε να εξισώσετε στη διάρκεια της ανάδυσης. Εάν χρησιμοποιείτε “μανταλάκι” για τη μύτη, βγάλτε το στην αρχή της ανάδυσης. Μην παρασύρεστε από επιπόλαιες σκέψεις και προσπαθήστε να κάνετε περισσότερα μέτρα όταν πονάτε. Ο πόνος είναι σύμμαχός σας , μην τον αγνοήσετε. Η ρήξη τύμπανου πέρα από τον πόνο, συνοδεύεται με απώλεια προσανατολισμού και ναυτία.
Ρύθμιση πλευστότητας - Ουδέτερη στα 15 μέτρα
Η τοποθέτηση περισσότερων βαρών στη ζώνη είναι επικίνδυνη. Μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην εξίσωση της πίεσης κατά την κάθοδο και επιπλέον καταπόνηση στη φάση της ανάδυσης. Ο χρυσός κανόνας είναι, ο δύτης να έχει ουδέτερη πλευστότητα στα 15 μέτρα.
Σχεδιασμός και προετοιμασία της Κατάδυσης
Είναι απαραίτητο για τα ζευγάρια να χρησιμοποιούν το δικό τους σχοινί, να γνωρίζουν τις κινήσεις του συντρόφου τους σε όλες τις φάσεις, περιλαμβάνοντας το ζέσταμα και τις βαθιές βουτιές. Καταμερισμός καθηκόντων, ποιός κάνει ασφάλεια και πότε. Τι κινήσεις πρέπει να γίνουν σε περίπτωση ανάγκης. Με τι τρόπο οι θαλασσινές συνθήκες επηρεάζουν την ασφάλεια της βουτιάς όπως: ρεύματα, ορατότητα, θερμοκρασία νερού, κυματισμός, απόσταση από την ακτή και απαραιτήτως την κίνηση σκαφών στην περιοχή. - Μεγάλη σημασία πρέπει να δοθεί στην ύπαρξη θαλάσσιου ρεύματος. Αυτό καθιστά την κίνηση του ελεύθερου δύτη δυσχερέστερη, απομακρύνοντάς τον από το σχοινί. Μειωμένη υποβρύχια ορατότητα, επιβάλλει επιπρόσθετα μέτρα ασφάλειας. Η θερμοκρασία του νερού επιδρά στην επιλογή της στολής και κατ’ επέκταση στα βάρη που φοράμε. Οι συνθήκες επιφανείας δεν πρέπει να αγνοούνται και προσοχή πρέπει να δοθεί στην κίνηση των παραπλεόντων σκαφών, τη χαμηλή γωνία του ήλιου στον ορίζοντα και τον κυματισμό που όλα μαζί ή και το καθένα από μόνο του καθιστούν τον ελεύθερο δύτη σχεδόν αόρατο. Η χρήση του καταδυτικού πλωτήρα με την ειδική σήμανση είναι απαραίτητη, συνεχώς όσο βρισκόμαστε στο νερό.
Αφαιρέστε τον αναπνευστήρα από το στόμα όταν καταδύεστε
Μη φυσάτε βίαια για να αδειάσετε τον αναπνευστήρα, επιβαρύνεστε επιπλέον. Η παραμονή του κατά την κατάδυση δυσκολεύει την εξίσωση της πίεσης. Επίσης όταν αρχίσουν οι διαφραγματικοί σπασμοί και ο αναπνευστήρας βρίσκεται στο στόμα είναι πιθανόν να εισέλθει νερό στο στόμα του δύτη. Σε περίπτωση που θα εκδηλωθεί υποξία, είναι δύσκολο να βγάλουμε τον αναπνευστήρα γιατί ο δύτης τον δαγκώνει με αποτέλεσμα να μην μπορούν να παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες.
Δεν εκπνέουμε υποβρυχίως, ούτε να επιχειρούμε έντονες εκπνοές στην επιφάνεια
Εκπνοή υποβρυχίως μπορεί να προκαλέσει κατά την κάθοδο, πρόβλημα εξίσωσης. Στη φάση της ανόδου απώλεια πλευστότητας, με άμεσο αποτέλεσμα επιπρόσθετη καταπόνηση στην ανάδυση, όπου σε ακραία περίπτωση ίσως οδηγήσει σε απώλεια αισθήσεων. Με τη ραγδαία πτώση της πίεσης στους πνεύμονες (εκπνοή), το απόθεμα οξυγόνου στο αίμα θα πάει στους πνεύμονες και όχι στον εγκέφαλο, προκαλώντας προϋποθέσεις υποξίας. Οι αναμενόμενες κινήσεις του διαφράγματος θα επιχειρήσουν να λειτουργήσουν ως υποκινητικές της αναπνευστικής λειτουργίας.
Δεν βουτάτε χωρίς τον προβλεπόμενο πλωτήρα, σχοινί
Το σχοινί που εκτείνεται από τον πλωτήρα δεικνύει τον κάθετο διάδρομο στον οποίο αναμένεται να κινούνται τα ζευγάρια. Ό πλωτήρας πέραν του ότι είναι υποχρεωτικός, θα πρέπει να: α) έχει ευδιάκριτο πορτοκαλί η κόκκινο χρώμα με περίβλεπτα εμφανή την καταδυτική σημαία, προς όλα τα περιπλέοντα σκάφη της περιοχής. β) Ικανό μέγεθος ώστε να μπορεί να αντέξει το βάρος δύο δυτών ταυτόχρονα, όταν κρατιούνται από το σχοινί. γ) σκοπό έχει να κρατά το σχοινί κατάδυσης και στην επιφάνεια να μπορεί να προσφέρει τη δυνατότητα ξεκούρασης στους δύτες για την προετοιμασία τους. Το πάχος του σχοινιού να είναι κατ’ ελάχιστον 10 χιλιοστά η περισσότερο, επιτρέποντας έτσι δυνατά πιασίματα. Το χρώμα του έντονα φωτεινό, συνήθως λευκό. Το σχοινί συνεισφέρει ποικιλοτρόπως στην ασφάλεια των καταδύσεων, σε ενδεχόμενο κράμπας ή απώλειας του πέδιλου, ο δύτης τραβώντας το αναδύεται άνετα στην επιφάνεια. Εάν υπάρχει συνοδευτικό σκάφος καλό θα ήταν να σηκώσει την καταδυτική σημαία, γνωστοποιώντας έτσι την υποβρύχια δραστηριότητα στην περιοχή.
Χρονικά διαλείμματα ανάμεσα στις βουτιές σας
Όχι διάλειμμα λιγότερο από 5 λεπτά μεταξύ δυο διαδοχικών βαθιών καταδύσεων και όχι περισσότερο από 8 λεπτά, εξαρτάται από την θερμοκρασία του νερού και τη γενικότερη κατάσταση του δύτη. Αυτό επιτρέπει να εξισορροπούνται τα ποσοστά του Ο2, CO2 και γαλακτικού οξέως σε κανονικά επίπεδα. Εάν κάνετε επαναληπτικές βουτιές με πάνω από 85% των δυνατοτήτων σας, ή προσπαθείτε για ατομικό ρεκόρ, μην αγνοείτε την σοβαρή καταπόνηση του οργανισμού από την παρατεταμένη προσπάθεια. Γαλακτικό οξύ συσσωρεύεται στους μύες. Μην κάνετε πάνω από 1-2 βαθιές βουτιές την ημέρα.
Υπεραερισμός
Πάνω από 15 βαθιές εισπνοές το λεπτό θεωρείται υπεραερισμός. Αυτό προδιαθέτει το δύτη να αρχίσει την κατάδυσή του με ένταση, υψηλό καρδιακό παλμό και μειωμένο επίπεδο CO2. Το διαταραγμένο ισοζύγιο Ο2 και CO2 λόγο υπεραερισμού, δύναται να επιμηκύνει την εύκολη φάση της άπνοιας, επιβαρύνοντας υπέρμετρα την ανάδυση, όπου εύκολα μπορεί να οδηγηθεί σε λιποθυμία. Ο σωστός τρόπος αναπνοής σκοπό έχει να μεγιστοποιήσει την πρόσληψη Ο2 και να μειώσει τον καρδιακό παλμό. Αυτό επιτυγχάνεται με αργές βαθιές ανάσες, ηρεμία και αυτοσυγκέντρωση.
Όχι έντονες στροφές, ή αλλαγή πορείας υποβρυχίως
Αποφύγετε τις απότομες αλλαγές πορείας, κυρίως στο τέλος της κατάδυσης και την αρχή της ανάδυσης. Μπορεί να οδηγήσει σε λιποθυμία. Αυτό ισχύει για τις πολύ βαθιές βουτιές όταν η περιφερειακή αγγειοσυστολή λαμβάνει χώρα.
Μην κοιτάζετε κάτω όταν καταδύεστε, ούτε την επιφάνεια όταν αναδύεστε
Αποφύγετε την έκταση του λαιμού ανασηκώνοντας το κεφάλι κοιτώντας το βυθό όταν κατεβαίνετε, προκαλεί δυσκολία στην εξίσωση. Κατά την άνοδο αντίστοιχα μην κοιτάζετε την επιφάνεια, η κλίση αυτή του κεφαλιού δυσκολεύει τη ροή του αίματος από το λαιμό προς τον εγκέφαλο. Επίσης αυξάνει την πίεση στην περιοχή των αισθητήρων πίεσης / θερμοκρασίας του λαιμού, στέλνοντας έτσι εσφαλμένα σήματα στο κεντρικό νευρικό σύστημα, όπου ενδεχομένως να αυξήσει καρδιακό παλμό. Μειώνει την υδροδυναμική του δύτη, επηρεάζοντας αρνητικά την κίνησή του.
Μην επιταχύνετε ρυθμό στο τέλος της ανάδυσης
Για εξοικονόμηση Ο2 και διατήρηση χαμηλού καρδιακού παλμού, είναι πολύ σημαντικές οι ήρεμες κινήσεις υποβρυχίως, ειδικά στην αναστροφή από το μέγιστο βάθος. Διατηρήστε σταθερή ταχύτητα ανόδου καθ’ όλη την διάρκεια της ανάδυσης, παρά την επιβάρυνση του γαλακτικού οξέως.
Μην καταδύεστε με άδειους πνεύμονες
Είναι μια εξειδικευμένη τεχνική, που θα πρέπει να επιχειρείται με ιδιαίτερη προσοχή, και μόνο κάτω από την άμεση επίβλεψη έμπειρου εκπαιδευτή. Σοβαρές και πιθανόν μόνιμες βλάβες, ακόμα και θάνατος μπορεί να προκληθεί από ελλειπη κατανόηση και εκτέλεση. Ο δύτης αρχίζει την κάθοδο με χαμηλά ποσοστά Ο2. Αυτό τον καθιστά επιρρεπή σε ξαφνική λιποθυμία υποβρυχίως, χωρίς καμία απολύτως προειδοποίηση, το πιθανότερο όταν θα βρίσκεται σε ζώνη αρνητικής πλευστότητας. Εάν στο σημείο αυτό, δε νιώσει σπασμούς στο λάρυγγα για να κλείσει η αρνητική πίεση στους πνεύμονες, θα αναρροφήσει νερό με σχεδόν βέβαιο τον πνιγμό. Ο δύτης ασφαλείας με γεμάτους πνεύμονες, θα πρέπει να συνοδεύει σε όλη τη διάρκεια της κατάδυσης – ανάδυσης το σύντροφό του, όταν επιχειρείται τέτοια τεχνική. Στις βουτιές με άδειους πνεύμονες, δε φοράμε ποτέ ζώνη με βάρη.
Δε βουτάμε μετά από samba, ή εκδήλωση υποξίας
Σε οποιοδήποτε περιστατικό απώλειας έλεγχου όπως ελαφριάς ζαλάδας, samba, ή υποξίας σταματάμε αμέσως και δε βουτάμε ξανά τουλάχιστον για εκείνη την ημέρα. Κυάνωση και αλλά συμπτώματα κόπωσης που εκδηλώνει ο δύτης θα πρέπει να εκτιμώνται αντίστοιχα και να τερματίζουν την προπόνηση για εκείνη τη μέρα.
Δώστε ικανό χρόνο για την ψυχοσωματική προσαρμογή σας
Το ανθρώπινο σώμα χρειάζεται ικανό χρόνο για να προσαρμοστεί στις δύσκολες συνθήκες της παρατεταμένης άπνοιας και πίεσης. Η χαμηλή θερμοκρασία του νερού μπορεί να επηρεάσει με έναν αδιόρατο τρόπο τη συμπεριφορά του δύτη, καθώς και την απόδοσή του με αρνητικό τρόπο. Το σώμα έχει την ικανότητα να προσαρμόζεται σε ποικίλες συνθήκες, αλλά για να γίνει ικανοποιητικά και χωρίς τραυματισμούς και επιπρόσθετες δυσκολίες είναι απαραίτητος ο χρόνος για την εξοικείωσή του. Βιαστικές βαθιές βουτιές, ή παρατεταμένες άπνοιες χωρίς ικανή προσαρμογή, μπορούν να οδηγήσουν σε βαροτραύματα και εσφαλμένη ψυχολογική προετοιμασία. Παθήσεις όπως πνευμονικό οίδημα, ή πάσης φύσεως βαροτραύματα και καρδιακά προβλήματα, με κυρίαρχη ενόχληση αυτή στα ιγμόρεια, δύναται να σχετίζονται με την έλλειψη προσαρμογής. Η εξοικείωση απαιτεί προοδευτική καταπόνηση.
Απομακρύνετε τις αρνητικές σκέψεις
Η ψυχολογία είναι βασικός παράγοντας στην ελεύθερη κατάδυση. Μια νοητική διαχείριση που στηρίζεται σε θετικές σκέψεις και καλή γνώση των ορίων, απομακρύνει το άγχος και συμβάλλει στην καλή απόδοση και ασφάλεια.
Μην βουτάτε αν είστε κουρασμένοι η κρυώνετε
Το κρύο, η κόπωση, ο ελλιπής ύπνος, η χρήση αλκοόλ και άλλων χημικών ουσιών μειώνουν την ικανότητα κρίσεως και άπνοιας και προδιαθέτουν για συνθήκες λιποθυμίας. Σύμπτωμα της υποθερμίας είναι η κόπωση, η μειωμένη αντίληψη και η παραγωγή γαλακτικού οξέως όπου η αυξημένη συγκέντρωσή του είναι επικίνδυνη. Η ικανότητα της άπνοιας έχει δραστικά μειωθεί σε συνθήκες υποθερμίας. Μην το αμελήσετε, βγείτε από το νερό και ντυθείτε με ζεστά ρούχα.
Φαγητό και ενυδάτωση
Mην καταδύεστε νωρίτερα από 4 ώρες μετά από ένα πλήρες γεύμα ή 2 ώρες μετά από ελαφρύ γεύμα. Μεγάλο μέρος του αίματος που θα μπορούσε να μεταφέρει Ο2 στον εγκέφαλο, απασχολείται στη διαδικασία της πέψης. Το καταδυτικό διαιτολόγιο αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο στην προετοιμασία του δύτη και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Η αφυδάτωση κατά την διάρκεια της ελεύθερης κατάδυσης μπορεί να προκληθεί από διάφορους λόγους όπως: α) το καταδυτικό αντανακλαστικό που συμβάλει στην αυξημένη παραγωγή ούρων β) την απώλεια υγρών μέσω της διαδικασίας της αναπνοής, αλλά και των χημικών αλλαγών που συντελούνται για την παραγωγή ενέργειας. Η πρόσληψη υγρών είναι απαραίτητη, γιατί η αφυδάτωση αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο ενδεχόμενης λιποθυμίας και αυξάνει το βαθμό δυσκολίας εξίσωσης των πιέσεων.
Μάθε τα όριά σου
Ο καλός ελεύθερος δύτης οφείλει να γνωρίζει τις δυνατότητές του και τα όριά του, σωματικά και ψυχολογικά. Η γνώση τον ορίων κάνει τη θεμελιώδη διαφορά, γνωρίζοντας πότε να πιέσει και πότε να υποχωρήσει. Στον ψυχολογικό τομέα να αναγνωρίζει πότε είναι ευδιάθετος και πότε κακόκεφος και χωρίς να καταφεύγει σε δικαιολογίες να μπορεί να θέτει τα όρια ασφαλείας για τη συγκεκριμένη ημέρα, η ακόμα και να ακυρώνει τη βουτιά του. Να μην αγνοεί μικροενοχλήσεις όπως πόνο στο αυτί, βουλωμένα ιγμόρεια ή τα πρώτα σημάδια εκδήλωσης αδιαθεσίας από κρύωμα κ.α.
Το πρωτότυπο κείμενο ανήκει στο deeperblue.com ενώ η μετάφραση έχει γίνει από τον Νίκο Τσιτσόπουλο στο vithos.eu.
_______________________________________________________________ Δε θα πεθανουμε ποτε κ@@@αλα νεκροθαφτη!!!!
|
|
Κορυφή |
|
|
|
Σελίδα 1 από 1
|
[ 10 Δημοσιεύσεις ] |
|
Μέλη σε σύνδεση |
Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 0 επισκέπτες |
|
Δεν μπορείτε να δημοσιεύετε νέα θέματα σε αυτή τη Δ. Συζήτηση Δεν μπορείτε να απαντάτε σε θέματα σε αυτή τη Δ. Συζήτηση Δεν μπορείτε να επεξεργάζεστε τις δημοσιεύσεις σας σε αυτή τη Δ. Συζήτηση Δεν μπορείτε να διαγράφετε τις δημοσιεύσεις σας σε αυτή τη Δ. Συζήτηση Δεν μπορείτε να επισυνάπτετε αρχεία σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
|
|
|
|